Ronald woonde zijn hele leven in Heemskerk en is een ezel* in hart en nieren. Maar tot zijn verdriet en frustratie werd zijn geboortedorp voor hem onleefbaar en besloot hij na 57 jaar te vluchten voor de vliegterreur.
“Met de komst van de Polderbaan in 2003 was er nog geen vuiltje aan de lucht. De ellende begon omstreeks 2017 toen Schiphol van de ene op andere dag besloot zijn vliegtuigen lager te laten vliegen, waardoor de geluidoverlast enorm toenam. Al vanaf Alkmaar zakten ze naar 600 meter en zo laag scheerden ze hier ook over. Oplijnen noemden ze dat bij Bewoners Aanspreekpunt Schiphol. Dat die club er niet is voor omwonenden werd mij al snel duidelijk.”
Niet alleen werd de landing veel eerder ingezet, ook het opstijgen vond plaats over een veel grotere afstand, merkte Ronald. “Voor Heemskerk betekende dat langs twee kanten, zuidwest en oost, opstijgend vliegverkeer op lage hoogte. Met enorm laagfrequent en langdurig gebulder tot gevolg.
Doordat hele luchtlagen in beroering werden gebracht leek het alsof het de hele dag zwaar onweerde. Ik denk dat ze, door de toename van het vliegverkeer, toen al niet goed uitkwamen met de veel te gunstig berekende geluidsoverlast, en ze dachten: die mensen hebben toch al last, iets meer maakt dan niet meer uit. Maar het kan ook zijn dat ze het hogere luchtruim alvast ‘reserveerden’ voor het vliegverkeer van en naar vliegveld Lelystad.”
Nieuwe realiteit
De eerste jaren wachtte Ronald af of het weer ten goede zou keren. Maar hij kon er niet meer onderuit: dit was de nieuwe realiteit, die steeds meer invloed kreeg op zijn woongenot en welzijn.
“Ik ging me verdiepen in de materie en werd actief op twitter met een eigen account. Ik volgde actief SchipholWatch dat rond die tijd, in 2019, was opgericht. Daar vond ik de bevestiging dat veel mensen in een wijde omtrek van Schiphol ook toenemende overlast ervoeren en dat het dus niet specifiek aan mij lag.”
Er brak voor Ronald een periode van vliegactivisme aan. Zo begon hij in mei 2019 met het meten van live vliegherrie via de app Explane. “Opvallend vond ik dat de flighttracker van Schiphol na een tijdje alle metingen met twee minuten vertraging ging doorgeven. Ook heb ik sinds de start van vliegherrie.nl rond juli 2021 heel veel meldingen gedaan vanuit het postcodegebied 1965.”
“Als ik weer eens gek werd van de hele dag herrie, of niet rustig in mijn tuin een boterham kon eten, de tv niet kon verstaan, of weer eens om 5 uur, half 6 ruw uit mijn toch al korte nachtrust werd wakker gebulderd. En met een eigen meetstation heb ik van eind 2021 tot eind 2022 de geluidoverlast door het vliegverkeer in de IJmond vastgelegd.”
De straat op
“Ik ging ook ‘de straat op’, deed mee aan diverse burgerinitiatieven als de Burgertop in Wijk aan Zee en Protestival Noodlanding voor het Klimaat en Krimp de luchtvaart op Schiphol. Maar het hielp allemaal niets. Ondertussen nam bij mij de geluidsoverlast nog verder toe door toenemend sluipverkeer, dat ontstond omdat een doorgaande weg voor autoverkeer werd afgesloten.
Gevolg was drie keer zoveel autoverkeer door nota bene een fietsstraat. Ondertussen hadden de scooterrijders de straat, een quasi-voorrangsweg, als racebaan ontdekt. En ook hier was het vechten tegen de bierkaai: zelfs een rechtszaak tegen de gemeente mocht niet baten. Gelukkig was het in de coronatijd het rustig, ook omdat de fietsstraat werd omgebouwd, maar vanaf eind 2021 was het weer raak.”
“Natuurlijk heb ik ook in mijn eigen gemeente geprobeerd de vliegherrie onder de aandacht te brengen. Ik plakte de bekende ‘ook last, vliegherrie.nl’ stickers, verspreidde pamfletten en voerde gesprekken met raadsleden. Alles totaal zonder effect. Ondertussen kregen volgens vliegherrie.nl steeds meer mensen last van vliegtuiggeluid.”
Met burn-out binnenzitten
Na verloop van tijd kreeg de geluidsoverlast gevolgen voor zijn welzijn en gezondheid. “Ik kwam steeds minder buiten, omdat genieten in eigen tuin van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat mij meer en meer werd ontnomen door terreur van boven door vliegtuigen en terreur van voren door auto’s en scooters. Door het dagelijkse en nachtelijke geluid in combinatie met tinnitus raakte ik steeds vermoeider, de rek was eruit. Daardoor kon ik een grote verandering op mijn werk niet meer bijbenen en kreeg ik een burn-out.”
Ronald zag nog maar één mogelijkheid en dat was verhuizen. “Voor mijn herstel was ik genoodzaakt om die onrustige woonomgeving te verlaten en dat betekende na 57 jaar vluchten uit Heemskerk. Eigenlijk door wanbeleid van de gemeente. Doordat zij hun zorgplicht qua omgevingsgeluid niet invullen, ben ik ontheemd uit het dorp waar ik geboren en getogen ben. Nu woon ik zo’n zes maanden tussen Alkmaar en Schagen en langzamerhand begin ik te ontdekken hoe belangrijk het is om een normale woonomgeving te hebben zonder die lawine aan lawaai. En waar ik ook niet meer getriggerd wordt door de vliegherrie.”
“Natuurlijk zijn hier ook omgevingsgeluiden, maar niet de godganse dag. En nacht. Ik merk het als ik weer even kortstondig in de IJmond ben voor werk, vrienden en familie: wat een achterlijke hoeveelheid drukte en lawaai daar. Dan kan toch niet gezond zijn? Gelukkig zijn er wat positieve ontwikkelingen rondom de wegafsluiting en zelfs het luchtvaartdebat begint te kantelen, vliegveld Lelystad is tot mislukking verklaard en ook de kritiek op fossiele industrieën, zoals vliegmaatschappijen, begint toe te nemen. Ik hoop dat dit doorzet, al is het voor mij persoonlijk te laat, want ik ga niet meer terug naar Ezelenheem.”
* Volgens de overlevering waren de inwoners van Heemskerk te arm om zich een paard te kunnen veroorloven. Per ezel werden de tuinbouwproducten naar markt en veiling getransporteerd. Weldra werden de Heemskerkers spottend ‘ezels’ genoemd. Nog steeds wordt tijdens het jaarlijkse carnaval Heemskerk omgedoopt in Ezelenheem.
Het persoonlijke verhaal van Ronald is het elfde in een reeks waarin SchipholWatch de slachtoffers van de vliegindustrie een gezicht geeft. De serie is geïnspireerd op de meldingen die mensen maken op de site vliegherrie.nl. Wilt u uw verhaal ook kwijt aan onze lezers, mail dan uw telefoonnummer aan [email protected].
Sla dit artikel op in uw favorieten
Ronald
Graag wil ik iedereen bedanken voor de interesse in mijn verhaal. Ik voel mij gesteund in mijn besluit door de herkenbaarheid van velen in soortgelijke situaties.
Op een enkele vliegtuig fanaat na dan.
Hopend dat mijn verhaal in “uw verhaal” kan bijdragen in de strijd voor een leefbare omgeving rond de Schiphol vliegvelden. Vele subjectieve verhalen met als gemene deler “langdurig overlast vliegherrie” kunnen namelijk als objectief beschouwd worden.
Ik heb de strijd verloren maar wel een leefbare woonomgeving terug gewonnen!
SchipholWatch
Hartelijk dank dat je jouw verhaal wilde delen Ronald. Gedurfd en zo noodzakelijk om ons aller zaak te bepleiten!
Ronald
Hier nog even een overzicht van mijn strijd voor een leefbare woonomgeving op het twitter / X account f4n (Flight For Nothing?)
https://twitter.com/f4n
Zoals je kunt zien zijn de activiteiten daar net voor mijn verhuizing gestopt. Gelukkig langzamerhand uit mijn leven verdwenen…
Mein
Gebied boven Alkmaar ook steeds meer onder druk met vliegtuigen en verkeer. De lijn van vaak ligt in de lijn Schoorl en Enkhuizen. Noord-Holland is vol!
HOOPVOL?
Vandaag het eindrapport van de Parlementaire enquêtecommissie: Een snoeihard oordeel dat de overheid blind is geweest voor de Rechten van de Mens, levens zijn vermorzeld. Hoe herkenbaar, als je zelf dag in dag uit door Schiphol wordt belaagd.
En morgen kunnen de Rechten van de Mens weer met voeten worden getreden, sterker nog: het gebeurt al iedere dag!!!
Stop de waanzin
Benodigde oplijnen op 600m noemt BAS het. Voor de veiligheid noemt Schiphol het. Het is totale onzin en waanzin.
Vanaf 11km vanaf Schiphol wordt er pas echt gedaald. Dat oplijnen kan technisch (met een hele veilige daalhoek die elke piloot kan vliegen) vanaf 4-5x hoger gebeuren en met glijvlucht met zomin mogelijk motorvermogen. Echter, ze willen er zoveel mogelijk vliegtuigen doorheen persen, dus dan is het gemakkelijker/ overzichtelijker om zo laag bij de gronds op te lijnen.
Blijft staan dat het niets met veiligheid te maken heeft. En ook niets met “rekening houden met de omgeving” of “in balans met de omgeving”. Want nodig is het niet. Niet voor het oplijnen, niet voor de veiligheid. Om de 1 a 2 minuten dalen of opstijgen gebeurt ook alleen maar omdat er gewoon teveel gevlogen wordt. Evenals, 20,5 uur van de 24 uur op een dag vliegen. Het is waanzin!
En door alle overmatige vliegbewegingen die ze erin hebben gepropt (Schiphol en de politiek), is er een grote misdaad vlek tot wel 50km vanaf Schiphol ontstaan, wat er naar mijn mening begaan wordt?
– slaap – en rustverstoring
– slaaponthouding
– vervuiling grond, grondwater, landbouwgrond en lucht met PFOS en ZZS
– doorlopende herrie
– ziekmakende herrie
– een leven wat overblijft van 3,5 uur per dag en die uren vallen s nachts
– ecocide op volgende generaties
Stop de waanzin. Krimp Schiphol naar de helft is de enige weg in balans met alles.
B. van Marlen
Dit is alweer het zoveelste schrijnende verhaal over de luchtvaartterreur. En ook hier weer reacties van ‘gelukkigen’, die nergens last van hebben en hiermee lijken te zeggen, dat we niet moeten zeuren.
Ik zie het doelbewust en geraffineerd verzieken van de leefomgeving als een criminele daad, ook al is deze slinks ingebed in wetgeving. Men zet nog steeds in op de verdiensten (van aandeelhouders en andere belanghebbenden) ten koste van het leefgenot en de gezondheid van velen in dit land.
Door me te verdiepen in de systematiek van geluidszonering en zgn. ‘handhavingsstelsels’ (als daar al sprake van is) is het beeld van leugen en bedrog bij mij alleen maar versterkt. Aan dit gedrag lijkt vooralsnog totaal geen einde te komen, men gaat de ellende zelfs voor velen nog versterken in de nabije toekomst met de Luchtruimherziening. Het recht op een normale en leefbare omgeving wordt gewoon vertrapt, net als bij de Groningers en de toeslagenouders.
Er is rond 2000 al voor gewaarschuwd, maar men had er geen boodschap aan. Op “X” krijg ik vanuit de sector en diens aanhangers alleen maar denigrerende reacties. Maar inhoudelijke vragen worden nooit beantwoord (men blijkt gewoon niet over de relevante kennis te beschikken), en enige empathie voor omwonenden wordt ook niet geuit. Men heeft eigenlijk totaal geen weet van wat men teweegbrengt. Helaas gaan we een sombere toekomst tegemoet, ik kan het niet anders stellen.
Vluchten naar een stille leefomgeving zal straks nog veel moeilijker worden met Lelystad Airport en de vierde aanvliegroute erbij.
Bourree
꧁•⊹٭Column de Bourree٭⊹•꧂
Vanochtend ontving ik een bericht van een oud-klasgenoot waarmee ik mijn hele jeugd en verdere leven bevriend ben geweest. Twee gezworen kameraden, onafscheidelijk van elkaar, tot op de dag van vandaag, samen alles meegemaakt. Kattekwaad, sporten, uitgaan, verliefd worden, trouwen, de geboorte van onze kinderen en samen met de twee gezinnen met vakantie. Het was vertrouwd en gaf steun in het soms roerige en drukke leven. Hij schrijft: “Goede vriend:”
De koffers staan klaar. Zoals je weet: Ik houd van reizen in ons eigen land. De herinneringen aan de prachtige verstilde bossen op de Veluwe waarin wij als kleine kinderen met onze vaders en moeders lange wandelingen maakten, fietsten en genoten van de wilde dieren, de prachtig gekleurde vogels en de prachtige natuur. Tegen de schemering sluipend door het bos, fluisterend en voorzichtig bij elke stap om geen geluid te maken en dan vaak de beloning om het kleine schichtige hertje of brutale vosje, tussen de takken van de bomen door te kunnen zien. De onvergetelijke heerlijke geur van de naaldbomen als het net had geregend, de rustgevende stilte, het ruisen van de wind en het kwetteren van de vogels om je heen. Het was een intens gevoel van geluk.
Ik weet nog dat het lastig was te bedenken wat je allemaal mee zou nemen voor de maximaal twee weken vakantie die vader van zijn werkgever mocht opnemen. Mijn kleine fototoestel, een leren voetbal, bordspelletjes, StapOp voor vader, jeu de boule, of toch het traditionele kaartspel. Het was weken lang een onderdeel van de voorpret. Nu, is het allemaal anders en minder ingewikkeld. Ik neem gewoon alles mee. Er hoeft verder niet over te worden nagedacht. De auto is volgepakt en wij zijn vertrokken na een laatste inspectie of wij niets vergeten zijn, de ramen dicht, de deuren gesloten. Onze lieve buren stonden vandaag extra vroeg op om ons nog even uit te zwaaien. Ook een schoolvriendinnetje kwam nog even langs om de kids dag te zeggen. Het gaf wat tranen maar ons gezin is er nu helemaal klaar voor.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat je huis en haard verlaten iets avontuurlijks had. Het ontdekken van een nieuwe omgeving had iets mysterieus. Het achterlaten van je vrienden, de familie, je vertrouwde omgeving, je huis, de tuin, de buren. Toch krijg ik nu een onbehaaglijk misselijk gevoel in mijn buik als ik opzij kijk naar mijn vrouw, De kinderen op de achterbank kijken achterom terwijl “ons huis” langzaam kleiner wordt, tot het in de verte verandert in een klein stipje. “Dag huis” zegt mijn dochtertje als ze zwaait. Als vader voel ik de verantwoordelijkheid. Verwijtende ogen kijken mij aan in de binnenspiegel . Ik slik en rijdt door. Wat hebben we het jarenlang zo enorm fijn gehad hier.
Als de leefomgeving, de veiligheid en de gezondheid van je gezin dagelijks wordt aangevallen en niet meer wordt beschermd, kun je als vader en moeder niet veel anders dan een oplossing bedenken om, het onrecht dat het hele gezin wordt aangedaan, te keren. De gezondheid van ons en de kinderen staat op het spel. In onze wijk zijn veel ouders van plan om te vertrekken. Sommigen kunnen niet weg. Het is financieel voor hen niet mogelijk. De opgekropte woede over zoveel onrecht, zal ons zeker nog jaren achtervolgen. De gezondheidsklachten worden serieuzer. Ons hele leven is volledig op de kop gezet door een bedrijf dat ons leven in een paar jaar tijd volledig kapot heeft gemaakt. Vlieggoten over woonwijken waar de vliegtuigen elke twee minuten op een paar honderd meter over het huis bulderen. De uitstoot en de leugens over het effect op de gezondheid is bewezen misleidend en te ongeloofwaardig. Het ligt niet in mijn karakter om op te geven. Dat weet je. Ik heb gevochten, geloof mij, maar tegen het onbeschofte geweld van deze vliegindustrie, de gevaarlijke uitstoot, de onmetelijke overlast, de hub-fuctie en een samenspannende overheid met dit a-sociale bedrijf, kun je niet op. Wij zijn vermorzelde burgers door een falende overheid en een bedrijf dat zonder de benodigde vergunningen geen bestaansrecht zou mogen hebben. De veel genoemde oplossing “dan ga je toch verhuizen” is werkelijkheid geworden. Het ga je goed, mijn vriend!
Mario
Verhuizen waarheen?
Dat Martel bedrijf heeft een hele grote omtrek.
Moet je dan honderd kilometer van je werk gaan wonen??
Kijk naar de toekomst
WAT OVERKOMT ONS EN WAT IS ER NOG TEGEN TE DOEN?
Eindelijk kregen getergde bewoners een podium dankzij deze website: vele individuele getuigenissen komen naar voren en het volstrekte wanbeleid tijdens vele kabinetten – met de VVD in een hoofdrol – wordt keer op keer zeer terecht aan de kaak gesteld.
Waar de Omgevingswet tot een gezondere leefomgeving had moeten leiden werd door het ombuigen van burgerparticipatie naar zogenoemde “overheidsparticipatie” de overheid tot een, in feite facilitair bedrijf voor een kongsi van luchtvaart en vastgoedsector.
Steeds duidelijker wordt de oneigenlijke “blauwdruk” van een Megametropool (ook wel: Deltametropool/Holland metropool genoemd) met de HUB als centrum. Een blauwdruk die in strijd is met deze Omgevingswet en bijbehorende visies op Nationaal, Provinciaal en Lokaal niveau, maar desalniettemin door een samenwerkingsverband van Ministeries – met als tussenstap een NOVEX Schipholregio ter grootte van 56 gemeenten en 4 Provincies(!) – ongegeneerd wordt doorgezet.
Wellicht kan het onderzoeksteam van deze alerte website deze kwalijke zaken proberen aan te pakken om de leefbaarheid in een enorm gebied rond de HUB Schiphol weer wat op orde te krijgen?
Marc Hay
Heel herkenbaar. Ik ben zelf ook bijna 2 jaar geleden uit Amsterdam Nieuw-West gevlucht. Een verademing en een enorme verbetering van de kwaliteit van leven. Ik kan het iedereen aanbevelen, hoe moeilijk de beslissing ook financieel en gevoelsmatig kan zijn. Echter jouw gezondheid kan je maar 1 keer (laten) verknallen.
Ik had zelf na circa 24 jaar Amsterdam/Amstelveen de hoop opgegeven dat het ooit nog rustiger gaat worden in de Randstad. Wat mij betreft is dat een illusie gezien de nog steeds voortdurende bevolkingsgroei van Nederland, die vooral in de Randstad en ook Brabant plaats heeft. De aantrekkingskracht wordt niet minder.
Na de verhuizing was Schiphol na enkele maanden feitelijk van mijn agenda verdwenen. Ik werd er niet meer wakker van, ik stond er niet meer mee op en ik ging er ook niet meer mee naar bed. We kunnen weer ongestoord in de tuin zitten en de TV en elkaar ook weer beter verstaan, zonder de volumeknop vol open te draaien. Thuiswerken gaat fantastisch. Ik hoef niet meer uit te leggen dat er een startend vliegtuig laag over kwam.
Ik zie nog wel met enige regelmaat de schrijnende verhalen langskomen, maar ook weer een verhaal als deze waar gelukkig wel het besluit tot verhuizing is genomen. Je kunt gezien de grote tegenkrachten beter het heft in eigen handen nemen en voor jouw eigen welzijn kiezen. Laat de Randstad maar aan mensen die met de drukte kunnen leven, zoals bv. in New York of een gemiddelde Chinese stad. Ik zou kiezen voor (gemoeds)rust. Het opent je ogen en is het dubbel en dwars waard.
Haes
Hoe herkenbaar. Wij zijn ook gevlucht voor schiphol. In 1981 al… uit hoofddorp. Ook toen al verkondigde schiphol dat de vliegtuigen “stiller” zouden worden…. maar het werd alleen maar erger en we verhuisden naar heiloo. 50 km verderop was het toen nog rustig. Ik herinner mij nog dat ik voor het eerst weer vogeltjes hoorde fluiten in de tuin! Hoor je dat? Er zijn hier vogeltjes! Jarenlang ging het goed. Tot ca 8 jaar geleden. Heiloo werd heiloos. Schiphol heeft ons ingehaald… De kanker bleek uitgezaaid. Zo gaat het met een kwaadaardig gezwel dat niet wordt gestopt.
Mijn excuus voor de harde beelden maar de situatie is er dan ook naar.
Richard
Economische belangen gaan boven alles. Schiphol levert veel geld op voor de schatkist en een aantal bedrijven/ directeuren en dan doen de mensen er niet toe. Hier in Assendelft word je ook niet blij van al die vliegtuigen.
Rob
Herkenbare verhalen, die door velen zo worden ervaren en totaal geen gehoor vinden bij politici lvnl luchtvaart en Den Haag. Als je niet zelf onder deze totale terreur van de luchtvaart woont heb je geen idee hoe dit voelt
Joke
Ben ook Heemskerker met goed gehoor maar ervaar totaal geen last van vliegtuigen slaap met raam open
Zit op balkon en kijk soms als ze overvliegen blijft mooi gezicht