We leven in een ware democratie, en dat wil zeggen dat iedere mening mag worden verkondigd en ook werkelijk telt, of niet soms? Overleg en polderen zijn belangrijk in de Nederlandse bestuurscultuur.
Maar wil dit echt zeggen dat er naar bezwaren wordt geluisterd en dat er iets mee wordt gedaan? Natuurlijk niet, maar voor de vorm wordt de gelegenheid tot overleg geboden. Vandaar deze les.
Laat bewonersgroepen zogenaamd meebeslissen in een overlegorgaan – voorheen de Commissie Regionaal Overleg Schiphol (CROS) en de Alders Tafel, nu de Omgevingsraad Schiphol (ORS).
Speel de groepen belanghebbenden hierin tegen elkaar uit. Iedereen is egoïst en opgelucht als de herrie bij een ander komt.
Dreig tegenwerkers met sancties, zoals verwijdering uit het overleg, waarna besluitvorming zonder hun inbreng zal plaatsvinden.
Zorg er ook voor dat bewonersorganisaties niet te sterk vertegenwoordigd zijn in deze overlegstructuren en tegen een imponerend en machtig blok van sectorgenoten komen te staan, dan zijn ze immers gemakkelijk te ‘overrulen’.
Alvast meer lezen? Bezoek de weblog van ir Bob van Marlen!
Geef een reactie