De burgerparticipatie rond vliegveld Zestienhoven zinkt steeds dieper weg in het moeras, nu ook een van de twee leden van de bewonersdelegatie van de gemeente Lansingerland heeft aangekondigd deelname niet langer te kunnen verantwoorden richting zijn achterban. Het faalproject schreeuwt om een verse start.
Deze nieuwste ‘motie van wantrouwen’ staat te lezen in een vertrouwelijke e-mail die SchipholWatch inzag nadat deze was gelekt door het andere delegatielid. Zij wil (nog) niet van opstappen weten. Uit de correspondentie blijkt dat de twee uiteengaan in een ruzie-achtige sfeer.
De bewonersvertegenwoordiger die nu uitstapt is geschrokken van het felle debat in de Rotterdamse gemeenteraad van donderdag jongstleden. Daar werd openlijk getwijfeld aan de legitimiteit van het participatietraject dat wordt uitgevoerd onder leiding van het sjieke bureau WesselinkVanZijst uit Driebergen.
Dat bureau stelt op zijn website gespecialiseerd te zijn in ‘strategisch omgevingsmanagement’. Ze zijn expert in het bereiken van consensus via een ‘zelf ontwikkelde methodiek’. Omdat de belangen van bewoners en vliegveld in de regio Rotterdam loodrecht tegenover elkaar staan, blijkt de methode weinig soelaas te bieden.
Duiventil
Integendeel. De ene na de andere bewonersdelegatie neemt al dan niet onder dwang afscheid van het traject. In eerste instantie was dat de bewonersvereniging BTV die haar eigen juridische positie ondergraven zag worden door eenzijdig opgelegde spelregels.
Vervolgens stapte anderhalve week geleden de delegatie op die was aangesteld door de gemeente Rotterdam en nu is herrie uitgebroken in de delegatie van de gemeente Lansingerland omdat één van de twee leden het vertrouwen opzegt in het proces.
Bewoners met kluitje in het riet
“Ik ben teleurgesteld over de mogelijke verbeteringen. Het laat de luchtvaartsector koud of een voorstel al dan niet zin heeft, ze staan aan de zijlijn te kijken hoe bureau WesselinkVanZijst de burgers met een kluitje in het riet stuurt”, aldus de keiharde kritiek in de vertrouwelijke e-mail.
“De luchtvaartmaatschappijen hebben geen beleid dat rekening houdt met omwonenden. Dus gesprekken over hinderbeperking zijn niet aan hen besteed.”
Ook klaagt de gedelegeerde dat hij te weinig informatie ontvangt tijdens het participatieproces, zodat hij zich onvoldoende een beeld kan vormen. Een dergelijke klacht uitte ook de BTV al eens.
“Ik heb er geen vertrouwen in dat de door bewoners ingebrachte eisen gehoor zullen vinden, het proces komt over als een farce en er bestaat geen evenwicht tussen de verschillende partijen.”
Ernstige gezondheidsschade
Hij stelt dan ook niet meer te kunnen verantwoorden verder deel te nemen aan het traject, temeer daar in zijn gemeente op een steenworp afstand van het vliegveld nieuwe woningen zijn gepland. “Toekomstige bewoners zullen te maken krijgen met ernstige gezondheidsschade als gevolg van geluidsoverlast en luchtvervuiling. De politiek moet die keuze zelf maken, daar kan en wil ik geen rol in spelen.”
Het ziet er naar uit dat de andere vertegenwoordiger uit Lansingerland wil doorzetten. Zij loopt hiermee het risico later medeverantwoordelijk te worden voor verdere groei van het vliegveld. Niet voor niets verklaarde directeur Ron Louwerse ponticifaal in Trouw dat hij de bewoners al zover had dat zij instemden met groei. Die uitspraak werd hem zeer kwalijk genomen en leidde het begin van het einde van dit faalproject in.
Een verse start, zonder luchtvaart
Alfred Blokhuizen, voorzitter van ‘s lands grootste bewonersvereniging die zich bezighoudt met vliegtuigoverlast, vindt dat de gemeenten en de Rijksoverheid een eind moeten maken aan het vastgelopen participatietraject.
“We moeten een nieuwe start maken, waarbij bewoners gezamenlijk met gemeenten en de Rijksoverheid aan tafel gaan om de kaders te bepalen. De manipulatieve luchtvaartsector heeft geen plek in zo’n democratisch overleg. Als de kaders eenmaal zijn bepaald, kan de sector binnen die grenzen opereren. Wat ons betreft moet er sowieso gesproken worden over sluiting van de luchthaven ten gunste van woningbouw, klimaat en volksgezondheid.”
“Het huidige proces klopt gewoon niet. Je gaat niet aan de aanvrager van een vergunning opdragen om zelf te onderzoeken of er draagvlak bestaat in de samenleving. Dat is een taak van de overheid, niet van de Schiphol Groep.”
Dat draagvlak was een harde voorwaarde van de Gemeente Rotterdam om überhaupt over groei van het vliegveld te willen praten. De huidige stand van zaken met weggestuurde en uitgestapte bewonersvertegenwoordigers geeft aan dat er van draagvlak geen sprake is. Een groeiend aantal partijen in de gemeenteraad is voor afbouw of zelfs sluiting van Zestienhoven.
Sla dit artikel op in uw favorieten
Hoor omwonenden wel maar luister nooit
De luchtvaartmaatschappijen en de luchtvaart hebben wel een beleid mbt tot alle omwonenden:
“Luister nooit naar omwonenden. Houdt nooit rekening met omwonenden. Doe alsof ze er niet zijn en geen (grond)rechten hebben. Bezorg rustverstoring en slaapverstoring. Bezorg lichamelijke- en geestelijke stress. Bezorg hart- en vaataandoeningen. Bezorg permanente gehoorbeschadigingen. Bezorg verminderde concentratie. Bezorg tinnitus. Bezorg PTSS. Bezorg veranderingen in het immuunsysteem. Bezorg verminderde prestaties van kinderen op school en hun vertraagde ontwikkeling.
Hoor omwonenden wel maar luister nooit.”
Kijk naar de toekomst
En daarom huren stakeholders adviesbureaus in, die met slimme methodieken bewoners(groepen) inpakken. En meewerken aan het alom toepassen van “overheidsparticipatie”: ofwel het degraderen van de overheden tot facilitair instrument voor alle megalomane projectontwikkeling rond de HUB Schiphol en z’n satellieten.
Wanneer dit niet doorbroken wordt – ofwel: “Joodse Raad”- achtige constructies (!) nog door bewonersvertegenwoordigers worden geaccepteerd – dreigt helemaal niets ten goede te veranderen.
Stop dus direct met het heulen met de sector en het collaboreren met de opgetuigde Metropoolregio’s MRA en MRRDH!
En denk goed na bij het invullen van het stembiljet voor de koemnde, lokale verkiezingen.
Jeroen
Ik heb begrepen dat de omgevingswet straks standaard voorschrijft dat de aanvrager van een vergunning zelf participatie moet organiseren en in een verslag aan de overheid moet uitleggen wat de uitkomst van de participatie was en of dat zijn aanvraag heeft aangepast.