COLUMN – Men moet accepteren dat vliegen erg vervuilend is en echt niet meer die glorieuze baan oplevert.
Op de sociale media lees je tegenwoordig steeds vaker strijdbare piloten, verkeersleiders en andere belanghebbenden bij de luchtvaart. Dat gaat er soms best wel ruig aan toe. Beledigingen vanuit die hoek, richting voor hun belangen opkomende omwonenden van vliegvelden, zijn intussen aan de orde van de dag.
Menigmaal onderuitgehaalde argumenten worden herhaald en herhaald. “Schoner en stiller” zijn van die argumenten die maar niet kunnen worden waargemaakt, omdat dat beetje schonere ongedaan wordt gemaakt door de toename van vluchten en dat tikkeltje stillere wordt weer ongedaan gemaakt door het vaker vliegen met steeds grotere toestellen.
Wat is er toch aan de hand met de o zo statige luchtvaartsector?
Rond de luchtvaart hing altijd de zweem van chique, hoge salarissen en romantiek. Een piloot deed het altijd, in de stuiverromans, heimelijk met de beeldschone stewardess. Het luchtvaartpersoneel reisde de hele wereld af en ontdekten al die boeiende culturen. Iedereen werd goed betaald en had gewoon standing. Een droombaan dus in de wereld van Peter Stuyvesant. Maar ja, daar kwam de klad in.
Opeens werk je in een wereld waar enorme verliezen worden geleden. AirFrance-KLM-Transavia verliezen in een half jaar ruim € 500.000.000,00 (!) Opeens beman je een van de grote vervuilers en herrieschoppers. Jouw vliegtuig stoot opeens net zoveel fijnstof uit als een miljoen vrachtwagens!
Je verdient je brood in een omgeving waar omwonenden van vliegvelden jarenlang zijn geschiphold, zeg maar bedrogen door de luchtvaartsector en politiek. Een wereld waar soms piloten moeten betalen om te mogen vliegen, omdat anders hun brevetten verlopen. Ze zijn veel vaker een soort van “buschauffeur” dan die wereldreiziger. Piloten komen heel vaak niet verder dan de kantine op een vliegveld, want ze moeten direct weer terugvliegen.
Waar het vak van stewardess of purser steeds meer een verkoper (m/v) is geworden dan een charmante serviceverlener. Onderbetaling en zeer slechte arbeidsomstandigheden zijn geen uitzondering meer. Protesteren levert grote problemen op. De glans is er helemaal vanaf.
Op verjaardagen zegt niet iedereen meer “wow”, maar begint men over vliegschaamte. Dat doet pijn, heel veel pijn. Daar gaat je trots!
Het is echt tijd dat de mensen die werken in de luchtvaartsector gaan inzien dat het zo niet verder gaat. Men moet accepteren dat vliegen erg vervuilend is en echt niet meer die glorieuze baan oplevert. Het is een baan als in iedere andere sector, met alle misstanden die daar ook plaatsvinden.
Daar hoort weer stevige kritiek bij. Verbaal agressief gedragen tegen omwonenden die daar de vinger op leggen is dan ook niet gepast. Laat nog iets van die glans overeind door altijd voorkomend te zijn en niet plat te herhalen wat keer op keer bewezen niet juist is gebleken. Misschien hebben die criticasters gelijk! En de criticasters mogen ook wel eens een beetje rekening houden met het luchtvaartpersoneel dat in de verdrukking zit.
Maar ja, eerst was het dus een droombaan met veel flair. De benen moeten nu op de grond. Dat is voor sommigen een knap harde landing!
Alfred Blokhuizen was voorheen onder meer Statenlid namens GroenLinks in de Provincie Zuid-Holland
Sla dit artikel op in uw favorieten
Geef een reactie