Burgers voor een gezonde leefomgeving en dus voor krimp van Schiphol

Analyse

‘Frequent flyer programma’s moeten worden verboden’

‘Frequent flyer programma’s moeten worden verboden’

foto: Steve Buissinne via Pixabay

4.8
(40)

Het verzet tegen ongebreideld vliegen groeit snel vanwege de grote negatieve gevolgen voor het klimaat, de leefomgeving en de volksgezondheid. Frequent flyer-programma’s (ffp’s) – het meest succesvolle marketinginstrument aller tijden – dragen bij aan de groei van de luchtvaartindustrie en de schade die zij veroorzaakt.

Deel op XDeel op Linkedin

Waarom mogen ffp’s die uitstootrijke activiteiten stimuleren en normaliseren überhaupt nog bestaan ​​in een tijdperk van klimaatafbraak?

Deze programma’s moeten snel worden uitgefaseerd. Ongeacht of de ‘vliegmijlen’ worden gespaard door te reizen of door gewoon de creditcard te gebruiken, de ffp’s stimuleren en belonen vervuilende en overlastgevende reisgewoonten.

Geen enkele activiteit van de mens is zo symbolisch voor privileges en sociale ongelijkheid als vliegen. Slechts 11 procent van de wereldbevolking reist elk jaar met een vliegtuig. Tachtig procent van de mensheid heeft nog nooit in een vliegtuig gezeten.

Luchtvaartmaatschappijen streven ernaar dat meer mensen gaan vliegen, en vaker. Het vliegverkeer is sinds 1995, tot aan Covid19, gestaag gegroeid met ongeveer 5,7 procent per jaar. De afgelopen decennia zijn ffp’s steeds vaker een primair marketinginstrument geworden om de groei te stimuleren.

Eén op de twaalf een ffp-ticket
Op een normale vlucht vliegt ongeveer 8 procent van de passagiers op ffp-tickets. Dat is een wereldwijd gemiddelde. Bij sommige luchtvaartmaatschappijen ligt het percentage nog veel hoger als gevolg van het gebruik van aan luchtvaartmaatschappijen gelieerde creditcards voor het doen van gewone aankopen en het betalen van maandelijkse rekeningen.

Met ‘vliegmijlen’ die gratis door kaartgebruikers worden gespaard, neemt dat percentage ongetwijfeld nog toe. De houders worden gelokt met ‘gratis’ reizen, maar ondertussen is het frequent flyer-programma vaak de belangrijkste (zoniet de enige) winstgenerator binnen het bedrijf. Hoe dat kan, leggen we verderop in dit artikel uit.

Momenteel belonen meer dan 300 ffp’s in 125 landen klanten met gratis of scherpgeprijsde tickets, eersteklas upgrades, toegang tot privé-lounges en aanbiedingen voor autoverhuur en hotels.

Vijftien jaar geleden namen naar schatting 180 miljoen mensen (van wie 120 miljoen in de VS) deel aan de programma’s. De ffp’s zijn sindsdien uitgebreid, zowel geografisch als in deelnemers.

Bron van extra vliegreizen
Ffp’s zorgen voor extra vliegreizen die anders niet zouden plaatsvinden. Dit is een punt van zorg omdat vliegen een veel hogere uitstoot per uur per passagier veroorzaakt dan welke andere activiteit ook, en de snelheid ervan stimuleert het overbruggen van grotere afstanden.

Het is onmogelijk een anderhalve graads levensstijl te leiden en ook te vliegen. De laatste schatting is dat luchtvaartemissies 5,9 procent van alle door de mens veroorzaakte wereldwijde oververhitting veroorzaken.

Dat is een fors aandeel als dit wordt afgezet tegen het lage percentage van de mensen dat het voorrecht heeft om te vliegen. Terwijl bekend is dat er geen effectieve manier is om het vliegen koolstofarm te maken of de uitstoot ervan te compenseren.

Gevolgen frequent flyer programma’s
Het is natuurlijk altijd leuk om iets van waarde gratis te krijgen, maar uiteindelijk heeft alles een prijs voor iemand of iets anders. De problemen met frequent flyer-programma’s zijn onder meer:

  • Frequent flyer-programma’s normaliseren het vliegen ondanks de klimaatcrisis en ondanks de gevolgen van de luchtvaart voor de volksgezondheid en de leefomgeving.
  • Frequent flyer-programma’s leiden tot extra vluchten en daaruit voortvloeiende vervuiling en lawaai. De programma’s zijn uiterst effectief in het aan de man brengen van vliegreizen.
  • Frequent flyer-programma’s zijn alleen succesvol omdat ze zo zijn opgezet dat het grote publiek meebetaalt aan andermans vliegreizen en aan de luchtvaartindustrie.

Luchtvaartmaatschappijen verkopen vliegmijlen aan banken die creditcards uitgeven. De banken brengen winkeliers zowel transactiekosten in rekening voor het gebruik van de kaart als een vergoeding om de kosten van de toegekende vliegmijlen te dekken.

Dit systeem wordt afgedwongen door middel van een clausule in het contract van een detailhandelaar met de creditcardmaatschappij. Daarin wordt de detailhandelaar verplicht om elke creditcard te accepteren die wordt aangeboden voor een aankoop en verbiedt om de transactiekosten rechtstreeks door te berekenen aan de klant.

Prijsopdrijving
Omdat handelaren de vergoedingen toch moeten betalen, verhogen ze de prijzen van hun goederen en diensten om de extra kosten te dekken. Evenzo verhogen ffp’s de kosten van zakenreizen omdat werknemers van bedrijven worden gestimuleerd om onnodig of op duurdere routes te vliegen om persoonlijk extra vliegmijlen te verdienen op kosten van de werkgever.

De opgeblazen kosten voor zakenreizen worden doorberekend via de toeleveringsketen en druppelen door tot de economie. Ffp’s vormen een instrument waarop de maffia trots zou zijn. Ze onttrekken geld aan het grote publiek om een ​​particuliere industrie te subsidiëren die slechts de happy few dient.

Industrie-analist Joseph DeNardi schatte dat in 2019, afhankelijk van de luchtvaartmaatschappij, de creditcardtak van loyaliteitsprogramma’s tussen de 30 en 50 procent aan de winst bijdraagt van alle Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen.

“Ze produceren deze mijlen voor ongeveer een cent en verkopen ze voor twee cent aan hun creditcardpartners”, aldus DeNardi. “Dat is een enorme winst.” Hij schatte dat American Airlines in 2017 punten verkocht voor drie keer de kostprijs.

De samenleving subsidieert
Op beide manieren – door de luchtvaartmaatschappijen die zich richten op zakenreizen en via het creditcardsysteem – subsidieert de samenleving als geheel de deelnemers aan frequent flyer-programma’s.

De voordelen gaan vooral naar de welgestelde veelvliegers en naar de luchtvaartmaatschappijen. Ze veroorzaken hogere prijzen die neerkomen op een belasting voor iedereen, ongeacht of men zelf vliegt of niet.

Onderzoek door de Federal Reserve Bank van Kansas City schat dat het gebruik van creditcards de gemiddelde prijzen in de VS met 1,4 procent verhoogt. Het uitfaseren van ffp’s zou een einde maken aan de impact op degenen die zich het minst kunnen veroorloven. De kans is bovendien klein dat het beëindigen van ffp’s nadelige gevolgen zou hebben voor minder welgestelden.

Voor het klimaat en voor sociale rechtvaardigheid
Banken zouden moeten stoppen de klimaatontwrichtende infrastructuur voor fossiele brandstoffen te financieren. Net zo goed is het tijd om frequent flyer-programma’s te beëindigen voor het klimaat en voor sociale rechtvaardigheid.

Het kan direct worden gerealiseerd in twee stappen met wetgeving die de verdere uitgifte van vliegmijlen verbiedt en het gebruik van bestaande vliegmijlen uitfaseert. Binnenlandse ffp’s zijn al jarenlang verboden in Denemarken en Noorwegen, dus is aangetoond dat het kan.

Een verbod zou waarschijnlijk op regionaal niveau moeten beginnen, bij voorbeeld in de EU of in Noord-Amerika, en kan internationaal worden uitgebreid.

Aanvullend kan een indirecte benadering worden toegepast. Nieuwe wetgeving kan beperkingen van winkeliers voor het gebruik van creditcards verbieden en, nog belangrijker, eisen dat creditcardmaatschappijen alle kosten van de creditcard rechtstreeks aan de kaarthouder in rekening brengen.

Op zo’n manier betaalt de kaarthouder de kosten voor het gebruik van de kaart. Als er voor het gebruik van een kaart dan toch nog vliegmijlen zouden worden toegekend, dan komt dat neer op het vooruitbetalen van toekomstige reizen door de kaarthouder via een soort spaarrekening en tegen een veel te hoge prijs.

Dit zou de aantrekkelijkheid van vliegmijlen snel doen verbleken en een krachtig marketinginstrument van de vliegindustrie volledig onderuithalen.

Frequent flyer-programma’s zijn een overblijfsel uit de ongebreidelde consumentencultuur en lopen niet in de pas met maatschappelijke veranderingen die nodig zijn om de klimaatcrisis te stoppen en een leefbare toekomst te behouden.

Het beëindigen van frequent flyer-programma’s is een essentiële stap in de noodzakelijke krimp van de luchtvaartindustrie.

Dit artikel verscheen eerder in de Engelse taal op de website van onze internationale koepelorganisatie StayGrounded en is met toestemming overgenomen door SchipholWatch. In het originele stuk zijn verwijzingen opgenomen naar de gebruikte informatie.

Interessant bericht? Overweeg aub een donatie via iDeal.

Wat vindt u van dit artikel?

Klik op een ster om het stuk te waarderen

Gemiddeld 4.8 / 5. Aantal stemmen: 40

Nog geen stemmen. Geef als eerste uw mening!

FavoriteLoadingSla dit artikel op in uw favorieten
  1. ReindeR Rustema

    Zie wat dit betreft ook deze tweet https://twitter.com/alexandernl/status/1508074378394841095

    Speciale pasjes zijn er alleen voor ‘hooggeplaatste (inter)nationale politici’.

  2. ReindeR Rustema

    De oplossing is denk ik dat er EU-wetgeving moet komen die zegt dat ‘punten’ met waarde die op wat voor manier gespaard zijn altijd op elke gegeven moment in geld om te zetten moeten zijn. Dan haal je de angel eruit en daar zullen veel consumenten ook voor zijn.

  3. ReindeR Rustema

    Voor het grote publiek is het denk ik toch nog te abstract. En daarmee moeilijk te bestrijden. Misschien moet dit visueel gemaakt worden…

    Of gereduceerd tot een platgeslagen credo zoals ‘geen indirecte dienstverlening bieden bij het doen van aankopen’.

    Het zijn hele slimme mensen die dergelijke schema’s hebben bedacht, maar het vergt een hele slimme bevolking om er in een democratie vanaf te komen.

    En inderdaad, zoals Jan hier beargumenteert, de wetgever moet om te beginnen alle bevoordeling voor de lease-auto opheffen om te beginnen.

  4. Daniël van Son

    Zeer goed artikel en zou ook main stream moeten gaan. De vervuiler zou moeten betalen maar komt er al veel te lang mee weg.

    1
  5. Jan

    Dit is een overblijfsel uit een systeem van klantenbinding uit de vorige eeuw. Het was té mooi om waar te zijn.
    Schipholwatch komt hiermee terecht op een groter thema. En een bredere aanpak door I&W is nodig. Bijvoorbeeld het systeem van zakelijke leaseauto’s (> 1 mln in NL) is minstens even schadelijk voor het milieu. Ook hier is de prikkel om zuinig te doen en de auto zo min mogelijk te gebruiken verdwenen. Jammer van die secundaire arbeidsvoorwaarden, maar dit had al lang moeten worden gestopt.

    1
  6. Jeroen

    Heldere analyse van wederom een instituut dat de vliegwereld subsidieert ten koste van de maatschappij.

    1

Geef een reactie op Reactie annuleren

Translate