In een 180 pagina’s tellend rapport verkondigt Netherlands Aerospace Center NLR het geloof dat de Europese luchtvaart over krap dertig jaar ‘netto’ geen CO2 meer zal uitstoten.
Om dit te bereiken zullen vliegtuigbouwers en energieproducenten als de wiedeweerga aan de slag moeten om exotische technologieën zover door te ontwikkelen dat zij op grote schaal kunnen worden toegepast in de praktijk.
Wat is het geval? Om alle CO2-uitstoot van de Europese luchtvaart weg te werken, moet er 250 megaton minder worden uitgestoten. Ongeveer 40 procent daarvan – 111 megaton – moet volgens het rapport komen uit vliegen op waterstof of met hybride toestellen.
Langjarige ontwikkeling
Pas eind vorig jaar kondigde Airbus aan onderzoek te starten naar vliegen op waterstof. Gezien de fundamenteel andere vliegtuig- en motorontwerpen die ervoor nodig zijn en gezien de langjarige ontwikkelingsprocessen binnen de vliegtuigindustrie, biedt dat weinig hoop op een tijdige invoering.
Hybride toestellen – zeg maar vliegende Toyota Priussen met elektrische aandrijving plus een verbrandingsmotor – zijn evenmin uit de laboratoriumfase.
Desondanks neemt NLR in zijn grafieken aan dat er een gestaag aandeel zal zijn in de besparingen door deze technologieën. Vanaf 2020 wordt een oplopend deel van de emissiebesparingen al opgenomen in de resultaten. Terwijl er nog geen één commercieel vliegtuig rondvliegt.
Kunstkerosine
Een andere belangrijke factor in het terugbrengen van CO2-emissies noemt NLR de toepassing van vervangende brandstoffen, vooral biokerosine (van suikerbieten of vergelijkbaar) en kunstkerosine die wordt gemaakt door met grote hoeveelheden elektriciteit waterstof en CO2 om te bouwen tot brandstof.
Maar liefst 99 megaton – ofwel nog eens zo’n 40 procent – van de emissieverlaging moet daarmee worden gerealiseerd.
Maar ook deze technologieën staan nu nog in de kinderschoenen. Verder dan een uit de kluiten gewassen laboratoriumopstelling is men tot op heden niet gekomen.
Peperdure techniek
Nieuwe waterstof- en hybride vliegtuigen zullen bovendien peperduur worden, net zoals de bio- en kunstkerosine. Dat zal leiden tot hogere ticketprijzen en dus, zo stelt NLR, tot minder vliegverkeer. Daarmee wordt dan nog eens 43 megaton uitstoot voorkomen.
De deskundigen van het Aerospace Center geloven erin, maar de praktijk is vaak weerbarstiger. Voordat deze technologieën de labfase ontstegen zijn en op voldoende grote schaal kunnen worden ingezet, zijn we decennia verder.
Dat is trouwens geen reden om die ontwikkelingen niet in te zetten, maar de kans is groot dat echte oplossingen te laat zullen zijn om verdere opwarming van de aarde te voorkomen.
Onwil bij investeerders
Het pad naar praktische inzet is bovendien bezaaid met diepe kuilen, waarbij de economische vraagtekens voor grote onwil zorgen bij investeerders. Overheden zullen dan ook alle zeilen moeten bijzetten om de industrie de goede richting op te dwingen.
Belangrijk is ook te beseffen dat er maar één alternatief is voor de deels vergezochte oplossingen van NLR: minder vliegen.
Of écht innoveren of minder vliegen
Dat geeft overheden dan ook direct een goed instrument in handen om de uitstoot van de luchtvaart aan banden te leggen: een jaarlijks afnemend CO2-budget dat naar believen kan worden ingevuld door de industrie: of écht innoveren of minder vliegen.
En dan hebben we het hier nog maar even niet over de geluidsoverlast. Die wordt niet minder van alle bovenstaande exotische technologieën. Integendeel: ontwikkelingen zoals de open rotor-technologie die door NLR worden genoemd, produceren veel meer herrie dan de huidige generatie vliegtuigmotoren.
Lobby naar Brussel
NLR stelde het rapport ‘Destination 2050’ op in opdracht van een aantal lobbyclubs uit de luchtvaartsector. Die sturen het dromerige rapport door naar de Europese Commissie en gaan er ongetwijfeld subsidies voor onduidelijke onderzoeksprojecten mee aanvragen. En ondertussen hopen ze ongestoord door te kunnen op de oude voet met ieder jaar megatonnen CO2 de atmosfeer inpompen.
Sla dit artikel op in uw favorieten
Geef een reactie