Bezoekers van de website vliegherrie.nl zijn gestart met de samenstelling van een kunstkijkboek. Doel is om met kunst de aandacht te vragen van de politiek voor de vliegtuigoverlast.
“Stel je voor: je bent gekozen volksvertegenwoordiger. Elke dag zit je mailbox vol berichten van mensen die jouw aandacht vragen voor urgente kwesties. En dan zijn er nog de sociale media, de debatten en de werkbezoeken. Hoe krijgen we de meer dan 150.000 meldingen op vliegherrie.nl dan in het vizier van de Tweede Kamer en het kabinet?”, aldus een van de initiatiefnemers.
Dat bracht een van hen op het idee het kunstkijkboek te gaan samenstellen met werken van zichzelf en andere melders op de site. Dat kunnen teksten, tekeningen, gedichten en andere kunstvormen zijn.
Krachtig en expressief
“Er zullen vast meer creatieven zijn op vliegherrie.nl. Kunst is krachtig en expressief.” Kunst kan zo helpen de aandacht van politici en beleidsmakers te vestigen op de overlast van Schiphol en andere vliegvelden.
Om het kunstkijkboek samen te stellen roepen de initiatiefnemers op om schilderijen, (foto’s van) ruimtelijk werk, fotowerk, krachtige uitspraken, proza en poëzie in te sturen. De site heeft hiervoor het speciale e-mail adres [email protected] beschikbaar gesteld.
De eerste inzendingen zijn al binnen en beloven veel goeds. Als het boek klaar is, willen de gehinderden het overhandigen aan leden van de Tweede Kamer en de regering.
“Een beeld zegt meer dan woorden alleen, of: wie niet horen wil, bekijkt het maar.”
Insturen
Zelf creatief en geïnspireerd door vliegtuigoverlast? Stuur uw werk aan [email protected] om mee te helpen aan het kunstkijkboek en daarmee aandacht te vragen voor de ongebreidelde inbreuk op de levens van tienduizenden mensen.
Sla dit artikel op in uw favorieten
Lobby-oma Winnie
Prachtig initiatief: de afbeelding bij dit artikel zegt al zo ontzettend veel, neemt weinig ruimte in en spreekt direct tot het hart!
Mijn gedicht heb ik al ingestuurd, en daarbij een fantastische Zaanse ontwerper bereid gevonden er beeld bij te maken.
Henk Visser
Het zelf maken van kunst kan ook stress zalvend zijn. Voor een moment.
Hier ter inspiratie een gedicht dat ik eerder op de vliegherrie.nl site heb gezet.
Banen, twee banen, rijen breed over onze hoofden.
Banen vol kerosine tranen.
Zure regen. Onruikbaar, onzichtbaar, dodelijk.
Over ons uitgestort met geweld,
betaald met eigen belastinggeld.
Gieren, gieren, altijd maar dat gieren.
Het dringt in je lijf, tot in elke cel, door alle kieren.
Alles voor nationalistische groeikracht.
Anderhalf miljoen bewoners vertwijfelt in onmacht.
Ga weg! Ga toch weg!
Elk vliegtuig raakt je met een speer. Keer op keer. Ik hou het niet meer.
Ga toch weg.
M’n lichaam doet al zo zeer.
Wat is dit voor land? Mijn God, wat is dit voor land?
Waar het welzijn al in de lucht wordt verbrand.
Waardoor mijn ongelukkige ziel jaren eerder in hemel of hel beland.
Dankzij onze ‘trots’, onze gigant.
Droom ik? Ben ik dood? Ik zie een verduisterde lucht.
Het is een waaierende zwarte zwerm in ‘s avonds vogelvlucht.
Duizenden vleugeltjes, en masse figuren makend als geprogrammeerd.
In grote getale. Alsof het onze zelfvernietiging bekritiseert.
Waar is de hoop gebleven?
De hoop op een duurzaam leven.
Waarvoor wij onze kinderen het leven hebben gegeven.
Is er hoop dat het ooit nog boven Schiphol wordt verheven?
Schrijf maar op mijn graf: Hij die alles gaf.
Vermoord door de eigen staat. Waar economisch belang boven alles gaat.
Het Noord Korea van de lage landen.
Waarin welzijn, gezondheid, scholing, de minima in het drijfzand belandt.
Ik veeg de tranen uit mijn ogen. Kerosine tranen.
Loop naar buiten om wat te voeren aan de zwanen.
Geen blauwe zwanen.
Die hebben we al genoeg gevoerd.